De AWBZ betaalt de zorg voor ouderen, gehandicapten, psychiatrische patiënten die in een instelling wonen en chronisch zieken. Ouderen zijn de grootste groep klanten; 66 procent van de aanvragen had vorig jaar te maken met 65-plussers.Volgens het CIZ is er wel de laatste jaren een verschuiving te zien van zorgvragen van mensen die in een zorginstelling wonen naar ouderen die nog zelfstandig zijn.
De overheid wil de uitgaven voor de AWBZ beperken. Daarom werd bijvoorbeeld vorig jaar al bezuinigd op activerende dan wel begeleidende hulp: de normen voor een positieve indicatie gingen fors omhoog.
De overheid wil ook dat meer vrouwen meer buitenshuis gaan werken. Maar vraagt de overheid zich wel eens af waar de mensen die nu geen indicatie voor AWBZ-zorg krijgen hun hulp dan wel vandaan halen?
Naastbetrokkenen, zoals dat zo mooi heet, zullen zich steeds moeilijker kunnen onttrekken aan het leveren van mantelzorg. Vooral dochters en schoondochters zullen zich moreel steeds meer verplicht voelen de zorg op zich te nemen voor hun ouder wordende(schoon)ouders. Door het streven om zo lang mogelijk zelfstandig te wonen, van zowel de ouderen zelf als door de overheid, zal dit aangemoedigd worden. Daar is natuurlijk op zich weinig mis mee: Zorgen voor de ander, dat "doe je gewoon". Maar hoe gewoon is dat nog, als je daardoor belemmerd wordt in je eigen ontwikkeling en maatschappelijke participatie?
Het wordt tijd dat de overheid zich eens duidelijk uitspreekt over de wenselijkheid van en de verhouding tussen economische onafhankelijkheid van vrouwen en de toenemende vraag naar mantelzorg. De spagaat waarin met name vrouwen zich bevinden verdient meer aandacht. Laten we de discussie erover niet uit de weg gaan!!!
Het ebook 'De meest gestelde vragen en antwoorden over het persoonsgebonden budget PGB' kunt u hier bestellen:
Posts
